"τα κομματια της ψυχης"....

οταν μαζευω τα ξυλα , τα ρεταλια, τα παραπεταμενα, τα βάζω σε μια μερια(σε πολλες μεριες μαλλον) και περιμενω την καταλληλη στιμγη που η εμπνευση (Αλλιωτικη για το καθενα) θα μου υποδειξει την χρηση την σωστη.... απο περσι ειχα μαξεψει απο το ξυλουργειο τα ρεταλια τα κυπαρισσενια (αποστατες σε πορτες καραβίσιες)... τα ειχα σε ενα συρταρι και σκεφτομουν πως μαλλον καποια παιδικη κατασκευη θα κανω.... Και σημερα το μεσημερι ξαφνικα ειπα να τα ανασυρω στην επιφανεια και να αποτυπωσω με τον πυρογραφο της ψυχης τα παιδεματα.... κομματια τεσσαρα λοιπον ελαφρων τριμμενα , ισα να φυγει το πολυ το γρετζο... και μια ψυχη στα τεσσερα, εξ ων συννετεθει... ασυμμετρη, να περνει αποστασεις, να χανει ισορροπιες, να ξανασυντηθενται... Ενα παιγνιδι με τα ξυλα... με τα συναισθηματα... με της ψυχης τα κομματια....με της ψυχης το πορτρετο....