εκθέσεις και σύντομα βιογραφικό

Αυτό που ξεκίνησε σαν ερασιτεχνική ασχολία με τα χρόνια εξελίχτηκε σε ουσιαστική απασχόληση . Οι κατά καιρούς παραγγελίες ξυλόγλύπτων αλλά κυρίως τα σχόλια είναι μια ώθηση για να συνεχίσω. Όνειρο μου να μπορέσω να δημιουργήσω κάποτε ένα μόνιμο εκθετήριο – κατά προτίμηση πλωτό…
Μέχρι έχουν πραγματοποιηθεί 2 εκθέσεις στην Μαρινα Ζεάς και έπεται συνέχεια.


Βιογραφικό

Τόπος Γέννησης : Αθηνα ( 1971) με Σαμιώτικη Καταγωγή. Από το 1986 μένω μόνιμα στην Λευκάδα. Εδώ μεγαλώνουν και τα δύο μου παιδία ( 13 & 8).
Οικογενειακή κατάσταση : διαζευγμένη
Σπουδές / εργασία :
Πανεπιστημιακές σπουδές σε πεδίο άσχετο… Οικονομολόγος της Βιομηχανικής Πειραιά με κύρια ασχολία εδώ και χρόνια την ναύλωση τουριστικών σκαφών.
Ασχολίες :
Περιστασιακά αρθρογραφώ σε ναυτιλιακά περιοδικά ( Εφοπλιστής , Γιωτιγκ, τουρισμός & θάλασσα).
Μεγάλες αγάπες η λογοτεχνία και η ζωγραφική.
Εκθέσεις ξυλόγλυπτων : Σεπτέμβρης 2007 ( Πειραιάς) & Οκτώβρης 2008

Εργαλεία και σκαρπέλα

Από τον πρώτο τον σουγιά του ατζαμή , κατέληξα να έχω συλλογή εργαλείων με άπειρα σκαρπέλα μικρά για το φινίρισμα ή μεγάλα για τις χοντράδες , χούφτες , ίσια , σγόρμπιες, κοπίδια και χαρακτικά. Ξύλινες – χειροποίητες και πλαστικές ματσόλες , ράσπες και λίμες, χειροπλάνες εκατόχρονες , μικροτροχοι σύγχρονοι, ακόνια και λαδάκονα για τρόχισμα σωστό ( «μέχρι να βγει ο αιθέρας) . Μα πάνω από όλα πολύτιμο και ανεκτίμητο απόκτημα, μια σειρά παλιών και σπάνιων σκαρπέλων - παλιού μάστορα Λευκαδίτη- που περιλαμβάνει μέχρι και ειδικό εργαλείο για την χάραξη όπλων.

λουλούδια και κλάρες

μια νότα στεριανή, μοτίβα που κοσμούσαν και διακοσμούσαν τα ξυλόγλυπτα των καραβιών της εποχής

η αρχή...

Η ώθηση υπήρχε μάλλον ανέκαθέν .Το μεράκι το ίδιο. Το ταλέντο υπέβοσκέ άγνωστο για αρκετά χρόνια , κρυμμένο και πλήρως ανεκμετάλλευτο. Γνώσεις και διδασκαλίες δεν υπήρξαν, μόνο τα βασικά. «Ετσι να πιάσεις το σκαρπέλο» , «πάντα με τα νερά του θα πηγαίνεις»…
Αυτό όμως δεν με εμπόδισε να αποτυπώσω σε ξύλο, να δώσω σχήμα ,μορφή και ψυχή σε οτιδήποτε μου κεντρίζει την φαντασία, με ταξιδεύει ή κάνει να ονειροπολώ και να νοσταλγώ .
Η θεματολογία άκρως ελληνική και ναυτική .Κάθε σχέδιο καραβιού, ακρόπρωρο, γκραβούρα, σκίτσο, αποτυπώνεται πρόχειρα με μολύβι . Το ξύλο με τα νερά του, είναι αυτό που οδηγεί ,διαμορφώνει , αλλάζει και τέλος και να δίνει ψυχή και μορφή στο χειροποίητο ξυλόγλύπτο.

ξυλόγλυπτες δημιουργίες

«Χειροποίητη Ναυτική ξυλογλυπτική – Ταξίδι τέχνης στο χρόνο»


Ήταν η ανάγκη για ταξίδι αέναο – έστω και νοητό,
Ήταν η αγάπη για την ζεστασιά του ξύλου – ενός υλικού ζωντανού, που μιλά στη καρδία απευθείας,
Ήταν το ακόμη μεγαλύτερο πάθος για οτιδήποτε ναυτικό, για κάθετι θαλασσινό,
Ήταν τέλος μια μάλλον απέλπιδα προσπάθεια «προστασίας» μια παράδοσης, μια τέχνης βαθιά Ελληνικής.

Σαλπάρισα λοιπόν με την βοήθεια των ξύλων μου, των σκαρπέλων μου και των σκαριφιμάτων μου , για ένα αλλιώτικο ταξίδι, για πλόες σε θάλασσες μάκρυνες και άγνωστες , σε στεριές αλαργινές και ανεξερεύνητες ,σε καιρούς περασμένους και μακρινούς …

Τότε που στα πελάγη βασίλευαν μπρίκια εμπορικά, καραβόσκαρα περήφανα, γαλέρες αρματωμένες, σκούνες θαλασσοπόρων , ψαράδων λατίνια, οπλισμένα κουρσάρικα και πειρατών γολέτες …

Εκεί που τις θάλασσες όριζε ο Ποσειδώνας, τα κύματα κυβερνούσε ο Τρίτωνας, στα βράχια πρόσμεναν οι γοργόνες και στα δίχτυα τους οι σειρήνες τους ναυτικούς τύλιγαν…

Όταν η στεριά στους θαλασσινούς φάνταζε νοσταλγικά ως η μακρινή Ιθάκη, και η θάλασσα στους στεριανούς ήτανε πιο οικεία και λιγότερο απρόσιτη…

Μύθοι, παραδόσεις και σκαριά ξαναζωνταμένα με το χέρι πάνω σε ξύλο , ως υπενθύμιση και ως ανάμνήση μιας ναυτικής παράδοσης που ανεπιστρεπτί χάθηκε…μιας τέχνης – ξυλογλυπτικής- που δύσκολα πλέον βρίσκει συνεχιστές.