8.3.10

Καθρεφτες

Καθρεφτες-κορνίζες οταν το ξύλο δεν επαρκει για κατι άλλο. Ο αυτοσχεδιασμος απαραιτητος...και φυσικα τα χρωματα, και το αποτελεσμα αναλογο με τις σκεψεις που βαραινουν  το νου.

Καθρεφτης πρωτος.. Ο Εβενινος....
Ενα κομματακι εβενο , με σκαλισμα σταδιακό... Στην βάση ξεκινα σχεδον σαν chip carving στην συνεχεια βαθαινει και στην κορύφη φτάνει να εινια διαμπερες... Τα πεταλα του κορφιανου λουλουδιου να αιωρουνται (στις φωτογραφίες δυστυχως δεν φαινονται). Δεν ήθελα ολο τον καθρεφτη να τον κανω εβενινο, αφενος γιατι ηταν η πρωτη φορα που σκαλιζα τετοιο κομματι , τοσο σκληρο και δύσκολο, αφεταιρου γιατι τα υπολοιπα δυσευρετα εβενινα κομματια τα φυλαω σαν κορη οφθαλμου και θέλω να σκαλισω κατι μονο κατόποιν σκεψης ώριμης.... Τα υπόλοιπα τρια κομματια της κορνίζας  ηταν απο ιροκο χρυσοκίτρινο. εκεινα δεν τα σκαλισα, τα πυρογράφησα μόνο, για  να μην μπουκώσει και για να δωθει στον εβενο η εμφαση που του αξίζει. Επειδη ομως το ιροκο εκανε αντιθεση εντονη με το μαυρο επρεπε να γίνει το δεσιμο των χρωματων σταδιακα... τα δύο λοιπον τα οριζοντια ειχαν το λουλούδι ανοιχτοχρωμο και το πλαισιο σκουρο ενω αντιθετο ήταν το  τεταρτο το καθετο ξύλο.

Καθρεφτης δευτερος. Της  Καστανιας ο κοκκινος...
 

Ειχα ενα κομματι καστανια που ομως μου το πήραν και εφτιαξαν ενα σκαρμο για τα κουπια μιας βάρκας . Μάζεψα λοιπον τα ρεταλια που περίσεψαν σκεπτομενη πως κατι θα  φτίαξω , καποτε...
Σκαλισα λοιπον στην γωνια την μια , την λεπτή λουλούδια και μια πεταλουδα. με κοκκινο σινικής λιγο μπογιατισμενο.

Καθρεφτης τρίτος. Απο ελιας φλοιδες...
 
Στην κορδελα βρήκα καποια απομειναρια απο ελια . Ενα κομματι  μπρατζολι ήτανε και οι φλοίδες που εμειναν ηταν ασσυμετρες και διαφορετικες.Τα νερα ομως της ελιας μαγευτικά. Ειπα λοιπον να διατηρήσω το ασσυμετρο απλα επρεπε σε κατι να το σχηματοποιησω...Και εγενετο ο καθρεφτης...με πυρογραφια και σινικη και λουλουδια της ανοιξης... 


μικρα ξυλογλυπτα

ειχα κομματια μικρουλια απο basswood  και ταυτόχρονα διαθεση να φτιαξω κατι ευκολο , χωρις πλανιαδούρια πολλα , ετσι για να απασχολουμε τα απογεύματα στο σπίτι...
Εφτιαξα λοιπον εναν ήλιο σκοτεινο και μπερδεμενο σαν την διαθεση της στιγμής και καρδούλες ζευγαρί (των ερωτευμενων γιορτή γαρ)

φτιαχνοντας μια πυρογραφια

Το θεμα: κλασσικα το αγαπημενο.... Καραβακι παλιακο...
Το ξύλο: κομματι κοντραπλακε θαλασσης με νερα μαονοειδη , "δωρο" φίλου με ξυλαποθηκη μεγαλη ... (Εδω ακολουθησα την χρήσιμη την συμβουλη ιντερνετικου φίλου που με συμβουλεψε να γνωριστω με μαραγκους, ξυλουργους, εμπορους ξύλων κλπ.)
Χρώμα: επαιξα με κασια αραιωμενη και ασπρη σινική μελανη...
 
 
Το αποτελεσμα... Ενω ως πυρογραφια μου ηταν αρεστη, ως σκαρι καπου με χαλουσε... Το ματι λοιπον του καραβομαραγκου , πρωτα του Πανου κια εκ των υστρων το δικό μου , επιασε το λαθος... Το σκαφος ειχε "κρεμασει " στην μέση και πρυμα , ωσαν πραγματικό πολυκαιριμενο και ταλαιπωρο πλεουμενου. Επρεπε λοιπον το "τακαδο" ( ορολογια των μύστων της ναυπηγικής) να σηκώθει και  της πρυμης η παπαδια  να  ψηλώσει... μπορει λοιπον να το ειχα ήδη βερνικώσει αλλα με ετρωγε να διορθώσω τη γραμμη του σκαφους, ετσι ξαναπυρογραφησα την πρύμη , που ουτως ή αλλιως ήθελε μια πιο σκουρα σκιαση...
και εδω μια ακόμη πυρογραφία ημιτελης ακόμη