Οσοι με γνωριζουν σαν ιδιοσυγκρασια και σαν χαρακτηρα θα απορησουν με την εσχατη των πυρογραφιων μου... Ουτε και η ιδια δεν φανταζομουν οτι θα πυρογραφουσα αγιους... Οσο με εκφραζουν τα καραβια μου τοσο στον αντιποδα της ψυχοσυνθεσης μου βρισκεται η αγιογραφια που ηταν, ειναι, και θα ειναι για μενα terra ingotina... Θαυμαζω πολυ της παλιες εικονες, εμπεριεχουν ενα δεος, τις αντιμετωπισω ομως πιοτερο σαν ενα θαυμαστο εργο τεχνης παρα σαν αντικειμενο λατρειας .Θεωρουσα και θεωρω οτι για να αποδωσεις κατι καλα πρεπει να σε εκφραζει.Ποσο μαλλον στην αγιογραφια Εκει σιγουρα απαιτείται έντονη θρησκευτικότητα και τουλάχιστον ιστορική γνώση της θεολογίας. Το τόλμησα όμως ωθούμενη από περιέργεια, με πολύ σεβασμό πάντα, για τις μορφές των άγιων και με αγάπη προς την τέχνη και την τεχνική την βυζαντινή.
Ειμαι σιγουρη οτι λιγες ακομη εικονογραφισεις Αγιων θα κανω και αυτες θα ειναι ανατυπωση απο τις παλιες τις πατρογονικες ξυλινες εικονες μου ή παραγγελιες ή δωρα σε γιορτες ατομων θρησκευομενων.
υ.γ. Η πυρογραφιση ειναι σε ξυλο δεσποτακι και το ελαχιστο χρωμα ειναι σινικη
