Ειμαι ιδιατερα χαρουμενη καθως η αγαπημενη μου θεματογραφια-
τα παλια σκαρία, τα πειρατικα, τα ιστιοφόρα - ειναι αυτα που ετυχαν ευρειας αποδοχης στην εκθεση. Στεναχωριεμαι μεν που τα αποχωρίζομαι, για καποια κομματια παρα πολυ, αλλα απο την αλλη επειδη ξερω οτι εχω καταθεση σε αυτα κομματι της ψυχής μου χαιρομαι που αρεσουν και αγγιζουν τον κοσμο.
Επιπλεον σκεφτομαι να καταπιαστω αποκλειστικα με την ναυτική θεματογραφία και να προχωρήσω ακομη παραπερα απο τα εκθεματα, αναλαμβανοντας εργασίες κατα παραγγελια που αφορουν α
κροπλωρα, γοργόνες,κλάδες πλώρης, ταμπελες με ονοματα κοτερων κλπ.καθως μεσω του διαδυκτίου πολλοι πλεον ενδιαφερομενοι επικοινωνουν μαζι μου. Ετσι συνδιαζω τις δύο μεγαλύτερες αγαπες μου, την θαλασσα και τα καραβία της και την ξυλογλυπτική. (την λογοτεχνία και το γραψιμο δεν εχω βρει ακομη τροπους να τα συνταιριαξω...)
Εχοντας αρχισει την τελευταια βδομαδα το σκαλισμα σε ξύλο
ναγγατι, του μεγαλύτερου μεχρι στιγμης ξυλογλυπτου μου με διαστασεις 3 μτρ χ 1,80 που θα αποτελει τον ταμπλα της πρύμης του πειρατικου σκαριου "
corsaro del Santa Maura" νίωθω ήδη ενθουσιαμενη. Το ξύλο δουλευεται αριστα- οτι καλυτερο εχω σκαλισει μερχι σημερα, εχει φοβερο χρωμα και ήρεμα νερα.Το σχεδιο στην μέση εχει μια μεγάλη ασπίδα ενετική με 2 σπαθια εποχης, στο κατω μερος της οποιας βρισκεται παπυρος με το ετος κατασκευης του σκαφους ενω στο κοιλο της κορυφης υπαρχει το σήμα της Λευκάδας, ο Πήγασος. Δεξια και αριστερα της ασπιδας ειναι δύο ενετικοί λεοντες σαν αυτους της Αγιας Μαυρας.
Φωτογραφίες θα αναρτήσω μολις προχωρήσει λίγο το ξυλογλυπτο.
