Σαν καθε πειρατης που σεβεται τον εαυτο του ετσι και εμεις επρεπε στο σκαρι μας να αποκτησουμε ενα οικοσημο που θα εμπαινε στην τιμονιερα του καταστρωματος....Εψαχνα εναγωνιωδως σχεδιο kαι εμπνευση μεχρι που ειδα τον φιλο Γιωργο Ζ. να φορα ενα μαγιω replay.... αψογο το σχεδιο που κοσμουσε τα νωτα του.... Πειρατικη σημαια, ενα σκαρι ξυλινο, ενας παπυρος με την φιρμα επανω, φυλλα ελιας στο ενα ακρο και ηλιος λαμπρος στο αλλο... Το μαγιω κατασχεθηκε αυτοστιγμη και κανοντας αλλαγες, και μετατροπες βγηκε το οικοσημο το δικο μας....
Ξυλο Ναγγατι - Ξυλογλυπτη πυρογραφια, διαστασεις 50 χ 45 εκατοστα.
Οι φωτογραφιες ειναι πριν τελειωσει... εφτιαξα λοιπον με τον νεο πυρογραφο την σημαια ναγλυφη κυματιστη, διαλεξα σπαθια στα εμβλημα αντι για οστεινο χιαστι σταυρο, σκαρηφημα του Κουρσαρου ορθοπλωρου, δαφνοφυλλα δεξια και αριστερα , της δοξας σημαδια και παπυρος με το ονομα στα ελληνικα " Κουρσαρος της Αγιας Μαυρας...." Ακομα δεν το τοποθετουμε, ειναι κριμα να φαει τις χειμωνιατικες βροχες , συν οτι θελω να φτιαξω ξυλογλυπτο "σχοινενιο" πλαισιο στην τιμονιερα , ετσι να το αγκαλιαζει
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στεφη Αρέλη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στεφη Αρέλη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
22.9.10
7.3.10
κουρσαρος ....
τελειωσε εδω και μερες το ξυλογλυπτο της πρυμης ομως μια βλαβη στον υπολογιστη δεν μου επετρεψε να βαλω νεα αναρτηση.
ιδου οι φωτογραφιες , δυστυχως απο κινητο κα ιμε χαμηλη αναλυση.
τα σχολια παντως οσων απο κοντα το αντικριζουν ειναι παραπανω απο κολακευτικα. η μιση Λευκαδα εχει περασει απο την Μαρινα για να δει το ξυλογλυπτο της πρύμης. και επειται συνεχεια σκαλιστων διακοσμων...
ιδου οι φωτογραφιες , δυστυχως απο κινητο κα ιμε χαμηλη αναλυση.
τα σχολια παντως οσων απο κοντα το αντικριζουν ειναι παραπανω απο κολακευτικα. η μιση Λευκαδα εχει περασει απο την Μαρινα για να δει το ξυλογλυπτο της πρύμης. και επειται συνεχεια σκαλιστων διακοσμων...
30.12.09
ναυτικα ξυλογλυπτα - ακροπλωρα
Ειμαι ιδιατερα χαρουμενη καθως η αγαπημενη μου θεματογραφια-τα παλια σκαρία, τα πειρατικα, τα ιστιοφόρα - ειναι αυτα που ετυχαν ευρειας αποδοχης στην εκθεση. Στεναχωριεμαι μεν που τα αποχωρίζομαι, για καποια κομματια παρα πολυ, αλλα απο την αλλη επειδη ξερω οτι εχω καταθεση σε αυτα κομματι της ψυχής μου χαιρομαι που αρεσουν και αγγιζουν τον κοσμο.
Επιπλεον σκεφτομαι να καταπιαστω αποκλειστικα με την ναυτική θεματογραφία και να προχωρήσω ακομη παραπερα απο τα εκθεματα, αναλαμβανοντας εργασίες κατα παραγγελια που αφορουν ακροπλωρα, γοργόνες,κλάδες πλώρης, ταμπελες με ονοματα κοτερων κλπ.καθως μεσω του διαδυκτίου πολλοι πλεον ενδιαφερομενοι επικοινωνουν μαζι μου. Ετσι συνδιαζω τις δύο μεγαλύτερες αγαπες μου, την θαλασσα και τα καραβία της και την ξυλογλυπτική. (την λογοτεχνία και το γραψιμο δεν εχω βρει ακομη τροπους να τα συνταιριαξω...)
Εχοντας αρχισει την τελευταια βδομαδα το σκαλισμα σε ξύλο ναγγατι, του μεγαλύτερου μεχρι στιγμης ξυλογλυπτου μου με διαστασεις 3 μτρ χ 1,80 που θα αποτελει τον ταμπλα της πρύμης του πειρατικου σκαριου "corsaro del Santa Maura" νίωθω ήδη ενθουσιαμενη. Το ξύλο δουλευεται αριστα- οτι καλυτερο εχω σκαλισει μερχι σημερα, εχει φοβερο χρωμα και ήρεμα νερα.Το σχεδιο στην μέση εχει μια μεγάλη ασπίδα ενετική με 2 σπαθια εποχης, στο κατω μερος της οποιας βρισκεται παπυρος με το ετος κατασκευης του σκαφους ενω στο κοιλο της κορυφης υπαρχει το σήμα της Λευκάδας, ο Πήγασος. Δεξια και αριστερα της ασπιδας ειναι δύο ενετικοί λεοντες σαν αυτους της Αγιας Μαυρας.
Φωτογραφίες θα αναρτήσω μολις προχωρήσει λίγο το ξυλογλυπτο.
Επιπλεον σκεφτομαι να καταπιαστω αποκλειστικα με την ναυτική θεματογραφία και να προχωρήσω ακομη παραπερα απο τα εκθεματα, αναλαμβανοντας εργασίες κατα παραγγελια που αφορουν ακροπλωρα, γοργόνες,κλάδες πλώρης, ταμπελες με ονοματα κοτερων κλπ.καθως μεσω του διαδυκτίου πολλοι πλεον ενδιαφερομενοι επικοινωνουν μαζι μου. Ετσι συνδιαζω τις δύο μεγαλύτερες αγαπες μου, την θαλασσα και τα καραβία της και την ξυλογλυπτική. (την λογοτεχνία και το γραψιμο δεν εχω βρει ακομη τροπους να τα συνταιριαξω...)
Εχοντας αρχισει την τελευταια βδομαδα το σκαλισμα σε ξύλο ναγγατι, του μεγαλύτερου μεχρι στιγμης ξυλογλυπτου μου με διαστασεις 3 μτρ χ 1,80 που θα αποτελει τον ταμπλα της πρύμης του πειρατικου σκαριου "corsaro del Santa Maura" νίωθω ήδη ενθουσιαμενη. Το ξύλο δουλευεται αριστα- οτι καλυτερο εχω σκαλισει μερχι σημερα, εχει φοβερο χρωμα και ήρεμα νερα.Το σχεδιο στην μέση εχει μια μεγάλη ασπίδα ενετική με 2 σπαθια εποχης, στο κατω μερος της οποιας βρισκεται παπυρος με το ετος κατασκευης του σκαφους ενω στο κοιλο της κορυφης υπαρχει το σήμα της Λευκάδας, ο Πήγασος. Δεξια και αριστερα της ασπιδας ειναι δύο ενετικοί λεοντες σαν αυτους της Αγιας Μαυρας.
Φωτογραφίες θα αναρτήσω μολις προχωρήσει λίγο το ξυλογλυπτο.
16.12.09
εγκαινια Εκθεσης "Ξύλων τέχνη"
Τα εγκαινια της Εκθεσης Σαββατο 19 Δεκεμβριου , ωρα 19,00 - Εργαστήριο Γραφιστικής grafistico.(λόρδου Βυρωνα και Καραισκαη 10 - Λευκάδα).
Ειστε όλοι ευσπροσδεκτοι.
Ειστε όλοι ευσπροσδεκτοι.
27.4.09
κοχυλι
Τεμπερα απο τις πρωτες αποπειρες μου να ζωγραφισω. σχεδιο του 1991. υπήρχε και δευτερο σχεδιο ,με ναυτιλο πολυ ομορφο, που όμως χαθηκε με τις τόσες μετακομίσεις. Αυτό το ανακαλυψα ξανα τυχαία μετα από μια 10 χρονια που το εψαχνα... το βρηκα ξανα μεσα σε μπλοκ ιχνογραφιας της κορης μου .... ευτυχως ειχε σωθει απο την αποπειρες της να ζωγραφίσει όταν ήταν μωρο....
Ταυτόχρονα με την εκ νεου ανακαλυψη του "ξεθαψα" και στίχους ξεχασμενους και γραμμενους λίγα χρόνια αργότερα (1999 ) την εποχή της εσωστρεφειας μου.
Ίσως λογοτεχνικά αν μην λέει και πολλά όμως συναισθηματικά σίγουρα αγγίζει όσους ένιωσαν έστω και μια φορά την ζωοφόρο πνοή της αλμύρας…
Κοχυλίων και κοχλιών ….
Αν χειμώνα καιρό σε άμμο πάνω βαδίσεις….
Εκεί που η πνοή η θαλασσινή,
με του χώματος το άγγιγμα να συγκαιραστεί μάταια προσπαθεί,
Κοχύλια των πελάγων και της στεριάς κοχλιους ανάκατα θα αντικρίσεις…
Κοχύλια άγρια ,κομμάτια σπασμένα,
με τα φύκια , κοινή τους η μοίρα γραμμένη,
Θάλασσας ιστορίες , φουρτούνες και αλμύρα,
Βιώματα ζωηρά, ένδοξα, περασμένα …
Ποσειδώνα γνώρισαν και Ναϊάδες,
καραβιών πλώρες θωρούσαν,
Γοργόνες ακρόπρωρων, σειρήνες γυναίκες
Στολίδια σε ακροδάχτυλα τα κρατούσαν…
Σε ναυάγια παλιών σκαριών απάνω φωλιάσαν,
Σε βάθη ωκεανών και θαλασσών βυθούς,
Δελφινιών λαλιές για άκουσμα είχαν,
Εκεί που αλαργεύει των ανθρώπων ο νους….
Απομεινάρια αποστεωμένα και λείψανα τώρα,
Την ζωή τους την αλλοτινή νοσταλγούν,
Εδώ που το κύμα τους ξέβρασε,
κατάντησαν
με κοχλιούς στεριανούς να «συζητούν».
Και τι να τους πούνε τώρα οι «άλλοι»,
Μακρινοί της στεριάς συγγενείς,
Ιστορίες πεζές και μονότονες,
Για βροχές , συννεφιές και καιρούς….
Τους διηγούνται – οι του χώματος κοχλιοί- ο χρόνος στο καβούκι πως περνάει…
-«Κυλάει??» η απορία
- «Φυσικά» αγέρωχα και με άγνοια απαντούν .
«Στο κέλυφος σου κλεισμένος σαν είσαι,
τοίχους σαν αντικρίζεις καθημερινά,
λεπτομέρειες θα βρεις ασήμαντες,
λεπτομέρειες άφθονες
να γεμίσεις της μικρής σου ζωής τα κενά…»
-« Μα εμείς του νερού του αλμυρού.,
με το βλέμμα έξω αντικρίζουμε,
της θάλασσας θάματα και αναστεναγμούς,
των κυμάτων και του καιρού αιώνιες εναλλαγές ,
των καραβιών βάσανα και ταξιδεματα,
πλεούμενων ρότες και ναυτικούς…
που καιρός και που χρόνος
με λεπτομέρειες να ασχοληθούμε μικρες,
που καιρός και που χρόνος
τη βαρυγκώμια να νιώσουμε, ζήσης μονότονης υπό το βάρος ενός καβουκιού…»
Και γω λαθροκουστής της κουβέντας αυτής
Συγκρίσεις κάνω κρυφές,
ελπίζοντας αιώνια να παραμείνω,
Των κοχυλιών παντοτινός θαυμαστής…
Ταυτόχρονα με την εκ νεου ανακαλυψη του "ξεθαψα" και στίχους ξεχασμενους και γραμμενους λίγα χρόνια αργότερα (1999 ) την εποχή της εσωστρεφειας μου.
Ίσως λογοτεχνικά αν μην λέει και πολλά όμως συναισθηματικά σίγουρα αγγίζει όσους ένιωσαν έστω και μια φορά την ζωοφόρο πνοή της αλμύρας…
Κοχυλίων και κοχλιών ….
Αν χειμώνα καιρό σε άμμο πάνω βαδίσεις….
Εκεί που η πνοή η θαλασσινή,
με του χώματος το άγγιγμα να συγκαιραστεί μάταια προσπαθεί,
Κοχύλια των πελάγων και της στεριάς κοχλιους ανάκατα θα αντικρίσεις…
Κοχύλια άγρια ,κομμάτια σπασμένα,
με τα φύκια , κοινή τους η μοίρα γραμμένη,
Θάλασσας ιστορίες , φουρτούνες και αλμύρα,
Βιώματα ζωηρά, ένδοξα, περασμένα …
Ποσειδώνα γνώρισαν και Ναϊάδες,
καραβιών πλώρες θωρούσαν,
Γοργόνες ακρόπρωρων, σειρήνες γυναίκες
Στολίδια σε ακροδάχτυλα τα κρατούσαν…
Σε ναυάγια παλιών σκαριών απάνω φωλιάσαν,
Σε βάθη ωκεανών και θαλασσών βυθούς,
Δελφινιών λαλιές για άκουσμα είχαν,
Εκεί που αλαργεύει των ανθρώπων ο νους….
Απομεινάρια αποστεωμένα και λείψανα τώρα,
Την ζωή τους την αλλοτινή νοσταλγούν,
Εδώ που το κύμα τους ξέβρασε,
κατάντησαν
με κοχλιούς στεριανούς να «συζητούν».
Και τι να τους πούνε τώρα οι «άλλοι»,
Μακρινοί της στεριάς συγγενείς,
Ιστορίες πεζές και μονότονες,
Για βροχές , συννεφιές και καιρούς….
Τους διηγούνται – οι του χώματος κοχλιοί- ο χρόνος στο καβούκι πως περνάει…
-«Κυλάει??» η απορία
- «Φυσικά» αγέρωχα και με άγνοια απαντούν .
«Στο κέλυφος σου κλεισμένος σαν είσαι,
τοίχους σαν αντικρίζεις καθημερινά,
λεπτομέρειες θα βρεις ασήμαντες,
λεπτομέρειες άφθονες
να γεμίσεις της μικρής σου ζωής τα κενά…»
-« Μα εμείς του νερού του αλμυρού.,
με το βλέμμα έξω αντικρίζουμε,
της θάλασσας θάματα και αναστεναγμούς,
των κυμάτων και του καιρού αιώνιες εναλλαγές ,
των καραβιών βάσανα και ταξιδεματα,
πλεούμενων ρότες και ναυτικούς…
που καιρός και που χρόνος
με λεπτομέρειες να ασχοληθούμε μικρες,
που καιρός και που χρόνος
τη βαρυγκώμια να νιώσουμε, ζήσης μονότονης υπό το βάρος ενός καβουκιού…»
Και γω λαθροκουστής της κουβέντας αυτής
Συγκρίσεις κάνω κρυφές,
ελπίζοντας αιώνια να παραμείνω,
Των κοχυλιών παντοτινός θαυμαστής…
26.2.09
και πίνακες ζωγραφικής αγαπημενοι
εκθέσεις και σύντομα βιογραφικό

Αυτό που ξεκίνησε σαν ερασιτεχνική ασχολία με τα χρόνια εξελίχτηκε σε ουσιαστική απασχόληση . Οι κατά καιρούς παραγγελίες ξυλόγλύπτων αλλά κυρίως τα σχόλια είναι μια ώθηση για να συνεχίσω. Όνειρο μου να μπορέσω να δημιουργήσω κάποτε ένα μόνιμο εκθετήριο – κατά προτίμηση πλωτό…
Μέχρι έχουν πραγματοποιηθεί 2 εκθέσεις στην Μαρινα Ζεάς και έπεται συνέχεια.
Βιογραφικό
Τόπος Γέννησης : Αθηνα ( 1971) με Σαμιώτικη Καταγωγή. Από το 1986 μένω μόνιμα στην Λευκάδα. Εδώ μεγαλώνουν και τα δύο μου παιδία ( 13 & 8).
Οικογενειακή κατάσταση : διαζευγμένη
Σπουδές / εργασία :
Πανεπιστημιακές σπουδές σε πεδίο άσχετο… Οικονομολόγος της Βιομηχανικής Πειραιά με κύρια ασχολία εδώ και χρόνια την ναύλωση τουριστικών σκαφών.
Ασχολίες :
Περιστασιακά αρθρογραφώ σε ναυτιλιακά περιοδικά ( Εφοπλιστής , Γιωτιγκ, τουρισμός & θάλασσα).
Μεγάλες αγάπες η λογοτεχνία και η ζωγραφική.
Εκθέσεις ξυλόγλυπτων : Σεπτέμβρης 2007 ( Πειραιάς) & Οκτώβρης 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)