26.2.09

και πίνακες ζωγραφικής αγαπημενοι






Ενίοτε απο τα σκαρπέλα μου με αποσπουν οι λαδομπογίες και τα πινέλα... τα αποτελέσματα κάποιες φορές είναι ικανοποιητικά.


Αγαπώ ιδιαίτερα τις προσωπογραφίες με τιτλο γενικο "των ναυτικών γυναικες"

εκθέσεις και σύντομα βιογραφικό


Αυτό που ξεκίνησε σαν ερασιτεχνική ασχολία με τα χρόνια εξελίχτηκε σε ουσιαστική απασχόληση . Οι κατά καιρούς παραγγελίες ξυλόγλύπτων αλλά κυρίως τα σχόλια είναι μια ώθηση για να συνεχίσω. Όνειρο μου να μπορέσω να δημιουργήσω κάποτε ένα μόνιμο εκθετήριο – κατά προτίμηση πλωτό…
Μέχρι έχουν πραγματοποιηθεί 2 εκθέσεις στην Μαρινα Ζεάς και έπεται συνέχεια.


Βιογραφικό

Τόπος Γέννησης : Αθηνα ( 1971) με Σαμιώτικη Καταγωγή. Από το 1986 μένω μόνιμα στην Λευκάδα. Εδώ μεγαλώνουν και τα δύο μου παιδία ( 13 & 8).
Οικογενειακή κατάσταση : διαζευγμένη
Σπουδές / εργασία :
Πανεπιστημιακές σπουδές σε πεδίο άσχετο… Οικονομολόγος της Βιομηχανικής Πειραιά με κύρια ασχολία εδώ και χρόνια την ναύλωση τουριστικών σκαφών.
Ασχολίες :
Περιστασιακά αρθρογραφώ σε ναυτιλιακά περιοδικά ( Εφοπλιστής , Γιωτιγκ, τουρισμός & θάλασσα).
Μεγάλες αγάπες η λογοτεχνία και η ζωγραφική.
Εκθέσεις ξυλόγλυπτων : Σεπτέμβρης 2007 ( Πειραιάς) & Οκτώβρης 2008

Εργαλεία και σκαρπέλα




Από τον πρώτο τον σουγιά του ατζαμή , κατέληξα να έχω συλλογή εργαλείων με άπειρα σκαρπέλα μικρά για το φινίρισμα ή μεγάλα για τις χοντράδες , χούφτες , ίσια , σγόρμπιες, κοπίδια και χαρακτικά. Ξύλινες – χειροποίητες και πλαστικές ματσόλες , ράσπες και λίμες, χειροπλάνες εκατόχρονες , μικροτροχοι σύγχρονοι, ακόνια και λαδάκονα για τρόχισμα σωστό ( «μέχρι να βγει ο αιθέρας) . Μα πάνω από όλα πολύτιμο και ανεκτίμητο απόκτημα, μια σειρά παλιών και σπάνιων σκαρπέλων - παλιού μάστορα Λευκαδίτη- που περιλαμβάνει μέχρι και ειδικό εργαλείο για την χάραξη όπλων.

"ηταν κάποτε καράβια"






Μνεία ξεχωριστή σε αυτά που -«Ήταν κάποτε καράβια»
Σανίδες σπασμένες , θαλασσόξύλα ταλαιπωρημένα ..Κομμάτια ξύλου που η θάλασσα ξέβρασε στην ακτή, ξυλάρμενα του Αιγαίου , καραβοτσακίσματα και μέρη καραβιών άτυχων που το κύμα σμίλεψε και η αλμύρα πότισε…ξύλα με αλλοτινά χαμένα μεγαλεία , που θέλησα με άλλο τρόπο να ξαναζωντάνεψω . Το νερό τα μαλάκωσε αρκετά , και οι σκλήδες τους δύσκολα τρίβονταν, τα βράχια τα τσάκισαν και τους αλλαξαν το σχήμα, καθιστώντας αδύνατή την ξυλογλυπτική, όχι όμως και την ζωγραφική ή την πυρογραφία, το χάραγμα ( με την τεχνική των παλιών φαλαινοθηρών – χάραξη και εμποτισμός με σινική μελάνη ) ή την χρήση τους ως διακοσμητικά συμπληρωματικά με θραύσματα κεραμικών μαζεμένα στις ακτογραμμές.

Ξυλα και λοιπά υλικά





Αρχικά ιδέα δεν είχα για τα ξύλα τις ιδιότητες του, την αφή και την ζωντάνια του. Αργότερα, εμπειρικά ήρθε η τεχνογνωσία. Ξεχώρισαν από το χρώμα, τα νερά, τους ρόζους ακόμη και την μυρωδιά. Φανέρωσαν μυστικά : όπως για την σκόνη την άρρωστη της Αφρικής που κρύβετε στους κορμούς του Ιροκο – ξύλο δύσκολο και σκληρό , μα με χρώμα χρυσό που με το πέρασμα του χρόνο σκουραίνει …
Η οξιά , σκληρή , κοκκινωπή , που δεν μασάει μα όταν είναι από την καρδία , θέλει να βράσει σε νερό να μαλακώσει.
Το Πεύκο το γιαννιώτικο που λένε πως δεν ενδείκνυται γιατί όσο και να το λείανεις πάντα θα πετά ακίδες.

Η κερασιά – από τα καλύτερα και αγαπημένα - που την ώρα του τριψίματος μυρίζει φρούτο,
Το κυπαρίσσι ,που δίνει χρώματα χρυσά λαμπερά αλλά σκίζει. Δεκαετίες μετά ακόμα θα μυρίζει ρετσίνι,
Η φτελιά (καραγάτσι) με την σκληρή κατακόκκινη καρδία , η δυσεύρετη αλλά άκρως ανθεκτική μουριά (σκαμνία).
Ο ευκάλυπτος που όταν είναι νεροπιωμένος ( «κοντα από ποτάμι να τον βρεις» δεν ανοίγει και κρατά αιώνες.
Το ξύλο της ροδιάς ( με το ωραιότερο των χρωμάτων) που όμως δεν δουλεύεται γιατί μόλις το χτυπήσει το φως του ήλιου γίνεται κομμάτια.
Η σκουρόχρωμη καρυδιά, ξύλο που σε προκαλεί να δημιουργήσεις .
Και ακόμα δεσποτακι, ρουπάκι ( δρυς), μαόνι και ορεγκον ,κορμοί και κλαριά δάφνής, ρίζες σχίνου, μπρατζόλια ελίας.
Μυστικά για τις εποχές τις κατάλληλες να κοπούν οι κορμοί, τις φάσεις του φεγγαριού, τους μήνες : Νοέμβρη , Δεκέμβρη μήνα κατά του παλιούς.
Πρώτες ύλες λοιπόν από καρνάγια, σκάφη, ξυλουργία, ξεχορδιστήρια, κορμοί ξεβρασμένοι στην αμμουδιά. Κάθε κομμάτι ξύλου , κάπου , κάποτε σε κάτι θα μεταμορφωθεί…

λουλούδια και κλάρες






μια νότα στεριανή, μοτίβα που κοσμούσαν και διακοσμούσαν τα ξυλόγλυπτα των καραβιών της εποχής

αλογα και άτια




Πήγασοι και θαλασσινά - και όχι μόνο - περήφανα άτια.

Σε ξύλο σκαλισμένα ή με πυρογραφία χαραγμενα.

μυθοι θαλασσινοι & δελφίνια








Μύθοι και τέρατα θαλασσινά που ορίζουν τα κύματα και τις τύχες των καραβιών.





Δελφίνια, οιωνοί και τύχης σημάδια.