Γοργονιτσες προς το πελαγος οδευουσες...

Στις δοκιμες που κανω με τον πυρογραφο και στο ενδιαμεσο των προσωπογραφιων ειπα να ξαναφτιαξω γοργονες.... το ξυλο και αυτο ρεταλι απο τα παραθυρα του πειρατικου... τιποτα σπουδαιο. 20αρι κοντραπλακε θαλασσης που αρπαζει ευκολα...ειπα να βαλω και λιγο χρωμα στο φονταο σαν βιτρο.

Η γοργονα τοποθετημενη....

Μια ευχαριστη εκπληξη με περιμενε χτες στο facebook...απο την Χιο ηρθε φωτογραφια της γοργονιτσας βαμενης ,ζωγραφισμενης και τοποθετημενης στο Happy Days.... ομολογω πως στο μπαστουνι απο κατω περιμενα να τη δω αλλα καταπλωρα την αντικρυσα....χαρηκα πολυ... περιμενω ποτε στα πελαγη τα δικα μας τα απηνεμα θα αρμενησει για να την απαντησω ξανα και απο κοντα....

ηρθε η ωρα του ακροπρωρου...

Eιχα σε ποστ παλιοτερο βάλει το προσχεδίο της γοργόνας  που προοριζονταν για ακροπλωρο σε ιστιοφορο Χιώτικο... Η μικρη μου η γοργονα τελιωσε, λιγο αργοπορημενα , λογω απροβλεπτων καθυστερησεων αλλα τελιωσε...
Στεναχωριομουν οταν την συσκευαζα, ηξερα οτι ηταν ενα απο τα εργα που δεν θα ξαναδω, με παρηγορησε ομως η σκεψη οτι θα βρεθει σε χερια καπεταανιων και θαλασσινων και συμφωνα με τον Καπτα Παντελη θα ταξιδεψει την Μεσογειο...
Στις λεπτομεριες τωρα... Το ξυλο ναγγατι, πρεσαριστο, κοκκινωπο σκληρο και ευκολο σχετικα στο σκαλισμα. Υψος καθαρο 80 εκατοστα... πλατος 25 στο μεγιστο...
"γεννηθηκε" στο πειριατικο υπο κατασκευη σκαρί, που πρόχειρα στο "σαλονι " του ειχα σκαριασει εργαστηριο... αρα απο τα γεννοφασκια της ειναι θαλασσοποτισμενη...
Το ευχαριστηθηκα το σκαλισμα... εβλεπα το ξυλο να αλαφρωνει το γλυπτο και να αποκλαυπτε αυτό που μεσα στο νου μου (κια στο προσχεδιο) ειχα...
ξεκινησα απο την προσοψη και την ουρα. Τον τετραγωνισμενο ξυλινο τακο τον γωνιασα στην κορδελα, με την σπαθοσεγα, αφαιρουνταν κομματια ξύλου αχρηστου, ακομη και με το βενζινοπριονο, αφηνοντας ομως περιθωριο ασαφλειας αρκετο....  εκανα τις βασικες του προσωπου γραμμες και επειδη η γοργονα ειναι "ελληνιδα" εδωσα μια νοτα απο κορη αρχαιοελληνικη... προχωρουσα στα πλαινα... Η ουρα ηταν η πρωτη που  μορφοποηθηκε αν και οι περισσοτεροι δεν μπορουσαν αν καταλαβουν το σχημα της αρχικα... προπλασμα στο προσωπο εκανα προσωπιδα γυψινη, η φιλενιδα η πιτσιρικαα της κορης μου εκανε το μοντελο για τις κινησεις του χεριου ,ενω τελευταια εμειναν τα στήθη και η παλαμη του υψωμενου χεριου... στα μαλλια κοτσιδες πλευρικες, αποτελουν το στολισμα τους...σβουρα και παρολο που η σκονη με επνιξε, το φχαριστηθηκα...
βαζω τις φωτογραφιες απο κινητο ( κακοτραβηγμενες που την αδικουν, απλα για να παρετε μια γευση). Παντως οσοι και ηταν πολλοι ερχονταν απο περιεργεια κινουμενοι να την δουν, ειχαν λογια καλα να πουνε και ενθουσιωδη... μεχρι και ματι για το ματιασμα γαλαζιο μου ειπαν πανω της να βαλω... και ο ναυτικος ομιλος ο τοπικος θελει και αυτος γοργονα τετοια να κοσμει την εισοδο του ...

Προσχέδια ξυλόγλυπτου ακρόπρωρου

 Προσχεδια για την μικρή γοργόνα , ακρόπρωρο σε ξύλο ναγγατι σχεδιασμένο για την πλώρη μικρου ιστιοφορου. Διαστασεις κατά πρόσσεγιση 80 εκατοστά ύψος και 25 με 30 πλάτος

Επόμενο μεγαλο ακρόπρωρο αυτό του Αιγαιώτισσα ΙΙ, με διαστάσεις γιγαντίες και 1,80 ύψος . Το σχέδιο ακόμη είναι στο ψάξιμο. Θελώ να φτιαξω κάτι που θα ειναι συμπαγές(δίχως τα χερια να εξέχουν- καθώς το σκάφος ταξιδεύει με 8άρια ανέμους και συχνά το μπαστούνι τους βουτα στο κύμα), αλλά ταυτόχρονα να μην είναι στατική, να εχει κίνηση. Μαλλον θα κάνω καμπύλες πολλές και γυρίσματα στην ουρά και μαλλία αερικά. Ελπιζω να την έχω έτοιμη μέχρι τον Μαιο ,καθώς εχω να τελειωσω και του Κουρσάρου τα σκαλιστα. Ευχτυχώς ο ταμπλάς της πρυμης κοντεύει και βγαίνει αρκετά εντυπωσιακος.Το κακό ειναι οτι ο ξυλομαρακγος που φτιαχνει τα πορτοπαράθυρα γλυκάθηκε απο τα σκαλιστα και οπου δει ταμπλα τον αφήνει ίσιο "για να σκαλιστει..." λεει αυτος, για δική του ευκολία λεω εγω...(οχι οτι δεν μου αρεσει η ίδεα)

ναυτικα ξυλογλυπτα - ακροπλωρα

Ειμαι ιδιατερα χαρουμενη καθως η αγαπημενη μου θεματογραφια-τα παλια σκαρία, τα πειρατικα, τα ιστιοφόρα - ειναι αυτα που ετυχαν ευρειας αποδοχης στην εκθεση. Στεναχωριεμαι μεν που τα αποχωρίζομαι, για καποια κομματια παρα πολυ, αλλα απο την αλλη επειδη ξερω οτι εχω καταθεση σε αυτα κομματι της ψυχής μου χαιρομαι που αρεσουν και αγγιζουν τον κοσμο.
Επιπλεον σκεφτομαι να καταπιαστω αποκλειστικα με την ναυτική θεματογραφία και να προχωρήσω ακομη παραπερα απο τα εκθεματα, αναλαμβανοντας εργασίες κατα παραγγελια που αφορουν ακροπλωρα, γοργόνες,κλάδες πλώρης, ταμπελες με ονοματα κοτερων κλπ.καθως μεσω του διαδυκτίου πολλοι πλεον ενδιαφερομενοι επικοινωνουν μαζι μου. Ετσι συνδιαζω τις δύο μεγαλύτερες αγαπες μου, την θαλασσα και τα καραβία της και την ξυλογλυπτική. (την λογοτεχνία και το γραψιμο δεν εχω βρει ακομη τροπους να τα συνταιριαξω...)
Εχοντας αρχισει την τελευταια βδομαδα το σκαλισμα σε ξύλο ναγγατι, του μεγαλύτερου μεχρι στιγμης ξυλογλυπτου μου με διαστασεις 3 μτρ χ 1,80 που θα αποτελει τον ταμπλα της πρύμης του πειρατικου σκαριου "corsaro del Santa Maura" νίωθω ήδη ενθουσιαμενη. Το ξύλο δουλευεται αριστα- οτι καλυτερο εχω σκαλισει μερχι σημερα, εχει φοβερο χρωμα και ήρεμα νερα.Το σχεδιο στην μέση εχει μια μεγάλη ασπίδα ενετική με 2 σπαθια εποχης, στο κατω μερος της οποιας βρισκεται παπυρος με το ετος κατασκευης του σκαφους ενω στο κοιλο της κορυφης υπαρχει το σήμα της Λευκάδας, ο Πήγασος. Δεξια και αριστερα της ασπιδας ειναι δύο ενετικοί λεοντες σαν αυτους της Αγιας Μαυρας.
Φωτογραφίες θα αναρτήσω μολις προχωρήσει λίγο το ξυλογλυπτο.

γοργόνες και σείρηνες...

Γοργόνες , σειρήνες πλανεύτρες, αποκύημα της φαντασίας των ναυτικών, της νοσταλγίας τους για την παρουσία γυναίκας, απαλλαγμένες από στεριανά φτιασίδια, προσαρμοσμένες και αφομοιωμένες με την θάλασσα .

Φτιαγμενες σε ξύλα- ρεταλια καραβίσια και σκληρά, καποια αδόκιμα για ξυλογλυπτική ... όπως ιρόκο, ευκάλυπτος , φτελία