τοσο καιρο ποτε δεν ειχα αποτολμησει να απεικονισω προσωπο- εικονικο ή πραγματικο σε ξύλο με τον πυρογραφο μου. Μου φανταζε ακατορθωτο και πολυ αγχωτικο. Εβλεπα εργα αλλων πυρογραφων και πραγματικα τους ζηλευα για το ταλεντο και την μαεστρια τους στα προσωπα...Μεχρι που πηρα βαθια ανασα και αποφασισα χτες βραδυ να αρχισω και εγω μια προσωπογραφια....
Διαλεξα ξύλο ανοιχτοχρωμο , το ετριψα, σχεδιασα την κοπελια μου με την μελαχγολια στο βλεμμα και την στολισα λουλουδια αγρια... τα περισσοτερα ανθη των βατων, αγριοτρυαντφυλλα τα αποκαλουσα απο μικρη και ας ηταν ασημαντα....
Την κοπελια, Primavera την ονομασα , ανοιξη η συνθση μου....
Εκαιγα πολυ επιφυλακτικα... αρχισα πρωτα απο τα πολυ σκουρα μερη και μετα πηγα στα ανοιχτα... Δεν ξερω αν βγηκε καλο, για πρωτη προσπαθεια το βρισκω ικανοποιητικο... παντως το χρηκα αρκετα... με πεδεψε , με εβαλε να σκεφτω και δεν βγηκε μηχανικα οπως π.χ τα καραβια μου, Παντως χρωμα δεν θα του βαλω, ηδη ως σχεδιο ειναι λιγο εξω απο την ψυχολογια μου οποτε με το χρωμα θα βγει αναλαφρο ενω εμενα μου αρεσαν τα δυνατα, γεματα εργα...
