πεταλουδες

Καθώς οτι φτίαχνω είναι αμεσα συνυφασμενο με την ψυχολογία της στιγμής και με την εκαστοτε διαθεση μου, ηθελα θεματα αναλαφρα αλλα και παινγιδιαρικα , που ταυτοχρονα θα με ταξίδευαν...

Ειπα λοιπον για πρωτη φορα να δοκιμαζω σε μικρα ξυλα (10χ5) μοτιβα πεταλουδας...
Ξεκινισα με δυο πυρογραφιες , (της Μιράντας )
τις οποιες φυσικα τις καπαρωσαν οι δυο μου κόρες, η μιραντα μου και η Κυριακούλα ( δεν απεκτησα τρίτο, απλα την αγαπω σαν δική μου κόρη)...
(της Κυριακής).

Ομως ,κλασικα εγω για να καταγαλιασω τις ανησυχίες τις ψυχής μου , ηθελα να φτιαξω κατι πιο δυνατο ,κατι πιο χύμα και περιεργο...
Μαξεψα λοιπον ξύλα μικρα μπογιατισμενα και μινιαρισμενα και πειραματιστικα με στόκο και σπάτουλα.

Εφτιαξα λοιπον τρισδιαστατα (δεν ξεχωριζουν στις φωτο)πλασια -κορνιζες και μέσα τους σκαλισα με λεπτο σκαρπελο το στόκο σχηματίζοντας τις πεταλουδες.
(λεπτομερια- το ξύλο ηταν ηδη γαλαζιο και πριν στεγνωσει ειχαν κολησει πανω του ξεροχορτα που τώρα διακρίνετε μόνο το αποτύπωμα τους...)
(Δοκίμαζα με πυρογραφο αλλα η μυρωδια του καμμενου στόκου καθε αλλο παρα υποφερτή ήταν). Στη συνεχεια εβαψα με αραιη σινική και το ξεπλυνα με αφθονο νερό...
Αυτα τα ζήλεψε και τα θελησε η Σόφη...
θα ακολουθήσουν όμως και αλλες πεταλουδίτσες