παλια ποστάλια και ocean liners

Την ανοιξη που περασε ανακαλυψα την μαγεια των παλιων ποσταλιων. Μεσα απο αφίσες εποχής, διαφιμιστικά, καρτ ποσταλ, ακόμη και πάσα επιβατων...

Τα μετέφερα με σινική σε μικρα κομματακια ξύλου και ετσι τα αγαπημενα αυτά υπερωκειανια, κρουαζιερόπλοια και ακτοπλοικα συνεχίζουν να μας ταξιδευουν. Ατμοπλοια, μηχανοκίνητα clipper,

ταχυδρομικα πλοια, ανακοινώσεις υπερατλαντικών δρομολογίων,




ελκυστικα τοπια τροπικα, θαυματα της νεοτερης εποχης,ο Τιτανικός,

γεφυρες και καναλια, τα πλοια του μεσοπολεμου που αντανακλουν τα μεγαλεπίβολα σχέδια και την επεκτατικότητα των Γερμανων, μεσα απο αφίσες γιγάντιων δυναμικων πλοιων, αργότερα η αναδειξη της Αμερικής σε δύναμη οικονομική...
Η νεοτερη λοιπον ιστορια της παγκοσμια ναυτιλιας και οχι μόνο μεσα απο την τέχνη .

πυρογραφιες λουλουδιων 2

θεμα αναλαφρο και ευκολο ,τα λουλουδια. Ηθελα χρωμα, ηθελα ξύλο, ηθελα πυρογραφια....
το αποτελεσμα : διαφορα κομματια χρηστικα οπως
- κορνιζες,


οπως αυτη απο ξυλακια ελιας






- κηροπηγιο,

απο πευκο



-παλζ,
απο ελατο






-παιγνιδι κύβων

απο σουηδικό
( το πιο δυσκολο παιγνιδι συναρμολογισης, θελει πανω απο μιση ωρα να βαλεισ τους κυβους σε σειρα.)


ή μη χρηστικά - απλα διακοσμητικά.

απο ευκαλυπτο και δρυ

δημιουργίες με στόκο

(μεγαλα κομματια κοντρα πλακε με αντιστοιχα μεγαλα μοτιβα)




Ενας ωραιος τρόπος να βγαλω την ενταση απο μεσα μου ειναι η σπατουλα. Την προτιμω απο το πινελο, οπως προτιμω το ξύλο απ οτον καμβα, ακριβως για την δυναμική της και για το απροβλεπτο του αποτελεσματος. Διαθεση για ελαιογραφια με σπατουλα δεν ειχα, ετσι οταν οι εργασιες στο υπο ναυπηγιση σκαφος εφτασαν στο σταδιο του στοκαρίσματος, βρηκα την αφορμη και τα υλικα για να ασχοληθω με τον στοκο πανω σε ξύλο.
Ξεκινησα με τα λουλουδια... ηθελα επιφανεια ανώμαλη , να χανετε το χρωμα (σινική) και να παιζει το φως.

Ακολουθησαν κλασικα τα καραβια


και
τελος τα δύο γυμνα ( 1) . (2)

Ο Σταυρος ενθουσιαστηκε με την τεχνική και εφταιξε μια σειρα απο δικά του ξυλα. Το ενα μαλιστα ειναι ισως το εντυπωσιακοτερτο εκθεμα και κανεις δεν πιστευει οτι τα εφτιαξε 10χρονο παιδι. (αυτο ειναι ενα απο τα εργα του ,αναγλυφο και τρισδιαστατο)

πεταλουδες

Καθώς οτι φτίαχνω είναι αμεσα συνυφασμενο με την ψυχολογία της στιγμής και με την εκαστοτε διαθεση μου, ηθελα θεματα αναλαφρα αλλα και παινγιδιαρικα , που ταυτοχρονα θα με ταξίδευαν...

Ειπα λοιπον για πρωτη φορα να δοκιμαζω σε μικρα ξυλα (10χ5) μοτιβα πεταλουδας...
Ξεκινισα με δυο πυρογραφιες , (της Μιράντας )
τις οποιες φυσικα τις καπαρωσαν οι δυο μου κόρες, η μιραντα μου και η Κυριακούλα ( δεν απεκτησα τρίτο, απλα την αγαπω σαν δική μου κόρη)...
(της Κυριακής).

Ομως ,κλασικα εγω για να καταγαλιασω τις ανησυχίες τις ψυχής μου , ηθελα να φτιαξω κατι πιο δυνατο ,κατι πιο χύμα και περιεργο...
Μαξεψα λοιπον ξύλα μικρα μπογιατισμενα και μινιαρισμενα και πειραματιστικα με στόκο και σπάτουλα.

Εφτιαξα λοιπον τρισδιαστατα (δεν ξεχωριζουν στις φωτο)πλασια -κορνιζες και μέσα τους σκαλισα με λεπτο σκαρπελο το στόκο σχηματίζοντας τις πεταλουδες.
(λεπτομερια- το ξύλο ηταν ηδη γαλαζιο και πριν στεγνωσει ειχαν κολησει πανω του ξεροχορτα που τώρα διακρίνετε μόνο το αποτύπωμα τους...)
(Δοκίμαζα με πυρογραφο αλλα η μυρωδια του καμμενου στόκου καθε αλλο παρα υποφερτή ήταν). Στη συνεχεια εβαψα με αραιη σινική και το ξεπλυνα με αφθονο νερό...
Αυτα τα ζήλεψε και τα θελησε η Σόφη...
θα ακολουθήσουν όμως και αλλες πεταλουδίτσες